coretan pagi buta

I wonder why am i still awake at this hour? sepatutnya time2 camni mmg dah harapan nusa bangsa nak tengok aku masih bangun, tak tidur lagi. tipulah kalau kata tak mengantuk, kan. tapi entah lah macam malas rasa nak tidur. mungkin aku tunggu seseorang which is aku pun taktau siapa? atau mungkin aku mengada-ngada? atau mungkin,... ahhh biarlahhhh! di waktu begini aku ingin mengucapkan terima kasih. (oh tolong jangan cakap aku tidak waras. alhamdulillah, aku masih) ya, terima kasih kepada salah seorang yg aku rasa dia kawan aku. sebab dia buat aku sedar. sedar yg aku sedang buat perkara yg salah, perkara yg tidak sepatutnya aku buat dan perkara ni sepatutnya dah selesai beberapa bulan yg lalu. tapi, tanpa disedari, aku yg sebenarnya yg buat perkara ni jadi sampai tahap macamni. haih, kenapa bodoh sangat. nasihat orang bukan main lagi, sampai kat diri sendiri, tak sedar. (cakap memang senang, kan?) ok tapi takpe sebab sekarang aku dah sedar. yeayy! dan sejak kawan aku tu sedarkan aku, sejujurnya memang aku sedih tapi aku lega. aku dah tahu apa yg aku patut buat. walaupun tak ada kesan pada orang lain, tapi untuk diri aku, kesannya amat besar. ianya boleh mengubah jiwa dan hati aku yg selama ini masih terperangkap dengan kisah lama. mulai sekarang, biarlah kisah itu terkubur dalam otak aku. atau mungkin juga otak dia. dia yg tidak lagi seperti dia yg dulu. tapi tak apa, semua orang berubah. termasuk aku. kita mulakan kisah baru, memang tak akan dapat sama dengan kisah yg lama, tapi kita boleh buat kisah yg lebih baik. itu harapan aku yg baru. aku rasa tidak keterlaluan kan, walaupun tidak mudah?  Alhamdulillah, Allah beri petunjuk. Sekian.


p/s : jangan tanya kenapa aku tulis macam ni. aku pun tak tahu kenapa. faktor masa mungkin.

No comments: